Wat ben ik toch BlonT, denk ik opeens dat ik overtijd ben, vergis ik me een week, haha.
Nu, een aantal dagen verder, ben ik beland op CD 30. Ik weet totaal niet waar ik aan toe ben, ik had afgelopen vrijdag mijn ongesteldheid verwacht maar die is uitgebleven. Ik verwacht niet dat ik zwanger ben maar dat mijn eisprong (als ik die überhaupt heb gehad) verlaat is. Vorige week twijfelde ik ook al erover.
Maar toch knaagt er iets, die laatste ongesteldheid was wel anders en ik voelde mijn darmen vorige week een aantal keren. Het zou toch niet…? Ik ben nog steeds heel moe en ben de afgelopen week iets emotioneler merk ik. Maar oei, zoveel gegeten en gedronken wat niet mag. Ik durf niet, hou mijn kop nog maar even in het zand.
Eigenlijk vind ik het vervelendste dat ik nu dus elk moment ongesteld kan worden maar ook dat het nog weken kan duren. ik ben bang om het te laat te ontdekken en dus met een rode vlek rond te gaan lopen.
Ondertussen is mijn neefje geboren. Binnenkort gaan we op kraamvisite. Heb mijn best gedaan voor het cadeau, hoop dat ze het leuk vinden. Ik probeer het allemaal positief te ervaren maar soms is dat moeilijk. Het had mijn kindje kunnen zijn…
De achtbaan des emoties is nog lang niet afgelopen. Ik merk dat ik mezelf nog lang niet heb teruggevonden.
Ik zit te twijfelen om wellicht te testen, om uit te sluiten dat ik zwanger ben. Maar twijfel, als hij negatief is dan word ik weer zo hard op de feiten gedrukt…het zal mijn dag weer negatief beïnvloeden.
Pff, ik wacht ff af wat de buikpijn die ik nu heb betekent. Gisteren was het een dikke vette drol. Wat kan je lichaam je toch voor de gek houden!
reacties (0)